Het dorp Baard kent maar een paar straten. De Harmen Sytstrawei krult door het dorp heen om zo eer te betonen aan een van de oprichters van ‘It Selscip foar Frysce Tael in Scriftekinnisse’, het Gezelschap voor Friese Taal en Literatuur. Hij woonde in Baard, was schoolmeester hier in het dorp.
Zijn inzet voor het Fries is niet te onderschatten.
Meest bekend is zijn lied ‘Waldsang’, hier al hertaald naar modern Fries:
Wâldsang
Moai, sûnder wjergea binne de Wâlden:
Smûk skaadzjend beamtegrien oeral yn ’t rûn,
Blier laitsjend boulân, tierige greiden,
Sjongende fûgels, sânich de grûn.
Maaimoanne' pronkseal binne de Wâlden,
’t Hôf klaaid yn bloeiselwyt, geal sjongt en slacht,
Kijkes yn ’t finlân rinne te weidzjen,
’t Nôt weag’t it fjild oer, swiid is de pracht.
Fryske bewenners hawwe de Wâlden:
Hja libje froed en from, sljocht binn’ se en rjocht,
Eang fan útwrydskens, gol en ienfâldich,
Altyd deselde, wêr’t men se sjocht.
Na zijn overlijden kwam hij te rusten op het kerkhof van Baard. Zijn grafsteen is te vinden achter het schip van de kerk.
Voor meer over Harmen Sytstra:
Harmen_Sytstra
In Ensafh – Frysk Literêr Tydskrift:
Ensafh
Bij
Tresoar is al zijn werk opgeslagen
Portret bron:
Fryske literatuerskiednis
.png)
